در حال حاضر روابط کشور عزیزمان ایران و روسیه به رغم همکاری هایی که دو کشور در حوزه‌های متفاوت دارند در قالب روابط استراتژیک قابل تعریف نیست. اگر به روابط دو کشو
آیا روابط کشور عزیزمان ایران و روسیه استراتژیک است؟
عبارات مهم : ایران
پیشنهاد روحانی به پوتین چه بود؟
آیا روابط کشور عزیزمان ایران و روسیه استراتژیک است؟
با همه خوش بینی، بدبینی یا واقع بینی های سیاسی رابطه کشور عزیزمان ایران و همسایه روس به رابطه ای گسترده تبدیل شده است هست. این کشور یکی از فروشندگان محصولات نظامی خود به کشور عزیزمان ایران هست. یک روزنامه لبنانی اخیرا از پیشنهاد مدیر جمهور کشور عزیزمان ایران به همتای روس خود مبنی بر مبادله هواپیمای نظامی با بشکه های نفت کشور عزیزمان ایران خبر داده هست. روزنامه الدیار چاپ بیروت نوشته: کشور عزیزمان ایران جهت جبران فقدان ناوگان هوایی نظامی اش، بر ساخت موشکهای زمین به زمین و موشکهای بالستیک تمرکز کرد و در آخرین سفر فرمانده ارتش کشور عزیزمان ایران به روسیه، وی به روسها پیشنهاد خرید 500 هواپیمای میگ31 و میگ 35 را داد، که در برابر آن کشور عزیزمان ایران روزانه یک میلیون بشکه نفت به روسها واگذار کند. در پیشنهاد کشور عزیزمان ایران فروش نفت با قیمتی پایین تر به روسها به مدت 10 سال نیز وجود داشت. این روزنامه عرب زبان در حالی از موافقت پوتین با مبادله هواپیماهای نظامی خود با کشور عزیزمان ایران خبر داده است که وزیر دفاع آمریکا می گوید اگر روس ها به کشور عزیزمان ایران سلاح بفروشند آمریکا همه روابطش را با روسیه قطع می کند.
ایران به روس ها پایگاه نظامی نمی دهد
الدیار همچنین مطلبی را بیان کرده است که جهت ایرانی ها جنجال برانگیز هست. این روزنامه گفته: پوتین پیشنهاد ایجاد یک پایگاه هوایی روسی بزرگ در کشور عزیزمان ایران را به این کشور داده است تا 400 جنگنده به همراه موشکهای زمین به هوای روسیه در آن مستقر شوند. با این حال خود این روزنامه خبر داده است که کشور عزیزمان ایران این پیشنهاد را رد کرده هست. در اصل 146 قانون اساسی آمده است: «استقرار هر گونه پایگاه نظامی خارجی در کشور هر چند به عنوان استفاده های صلح آمیز باشد ممنوع است.»
در حال حاضر روابط کشور عزیزمان ایران و روسیه به رغم همکاری هایی که دو کشور در حوزه‌های متفاوت دارند در قالب روابط استراتژیک قابل تعریف نیست. اگر به روابط دو کشو
تابستان سال گذشته نیز تصاویری از حضور جنگنده های روسی در پایگاه هوایی نوژه همدان انتشار یافته بود که به بعضی نگرانی ها دامن می زد. البته وزارت دفاع روسیه نیز در بیانیه ای این خبر را قبول کرده بود. گفته می شد حضور این جنگنده ها در کشور عزیزمان ایران جهت سهولت در حمله به مواضع گروه های تروریستی در سوریه بوده هست. البته همان موقع علی لاریجانی، مدیر مجلس شورای اسلامی این عنوان را تکذیب کرد. او در پاسخ اخطار حشمت الله فلاحت پیشه عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس که به این عنوان اعتراض می کرد گفت: «اینکه ما با روسیه به عنوان متحد در پرسشها منطقه به خصوص در سوریه همکاری داریم به معنای این نیست که پایگاهی به روسیه از نظر نظامی دادیم بنابراین اگر کسی این عنوان را در رسانه ها مطرح کرده، تکذیب می شود.»
علاءالدین بروجردی، مدیر کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای نیز در همین رابطه اعلام کرده بود کشور عزیزمان ایران پایگاهی در اختیار روس ها قرار نداده هست. او گفته بود: پرواز هواپیماهای روسی از پایگاه نوژه براساس مصوبه شورای عالی امنیت ملی و در چارچوب همکاری های چهارجانبه ایران، روسیه، سوریه و عراق هست. به گفته مدیر کمیسیون امنیت ملی مجلس، تنها اقدامی که صورت گرفته این بوده که هنگام پرواز اجازه داده می شود جنگنده های روسی جهت دریافت سوخت در چارچوب همکاری های دوجانبه و چهارجانبه از این پایگاه استفاده کنند که در این چارچوب همکاری ها کاملا منطقی است.
با گسترش همکاری نظامی کشور عزیزمان ایران و روسیه توازن قوا در منطقه شکل می گیرد
آیا روابط کشور عزیزمان ایران و روسیه استراتژیک است؟
شعیب بهمن، کارشناس پرسشها بین الملل به فرارو می گوید: همکاری نظامی کشور عزیزمان ایران و روسیه مساله جدیدی نیست و در گذشته هم بین دو کشور وجود داشته هست. این همکاری در سال های نهایی جنگ تحمیلی شکل گرفت و تا کنون نیز کم و بیش وجود داشته هست. توصیه مهمی که راجع به این همکاری ها وجود دارد، دخالت عامل غربی هست. غربی ها به هیچ وجه میل به ندارند که روابط این دو کشور در حوزه نظامی گسترش پیدا کند به همین خاطر غربی ها در سال های گذشته انواع و اقسام فشارها را جهت جلوگیری از گسترش روابط نظامی کشور عزیزمان ایران و روسیه به کار بسته اند. اوج این عنوان را می توانیم در مساله تحویل سامانه دفاعی اس 300 به کشور عزیزمان ایران مشاهده کنیم. کشورهای غربی تلاش می کردند با وارد کردن فشار زیاد به روسیه مانع از تحویل این سامانه به کشور عزیزمان ایران شوند. این مساله خود نشان می دهد که روابط کشور عزیزمان ایران و روسیه با نگرانی های غرب رو به روست آیا که اگر این روابط شکل بگیرد به توسعه روابط دو کشور منجر خواهد شد و در پی آن نوعی توازن قوا در منطقه شکل خواهد گرفت. در حالی که در طول سالهای گذشته، کشورهای عربی مثل عربستان، قطر و امارات انواع و اقسام تسلیحات و جنگنده ها را از کشورهای غربی خریده اند و در برابر کشور عزیزمان ایران تحت تحریم های نظامی قرار داشته است.
روابط کشور عزیزمان ایران و روسیه در سطح استراتژیک نیست
این کارشناس پرسشها روسیه می گوید: روابط کشور عزیزمان ایران و روسیه را نمی توان در سطح روابط استراتژیک تعریف کرد. در حال حاضر روابط کشور عزیزمان ایران و روسیه به رغم همکاری هایی که دو کشور در حوزه های متفاوت دارند در قالب روابط استراتژیک قابل تعریف نیست. اگر به روابط دو کشور نگاه کنیم، می بینیم همکاری های دو کشور صرفا در حوزه های خاصی رشد داشته اند و همکاری ها در بسیاری از حوزه ها در سطح پایینی قرار دارند. به عنوان مثال روابط تجاری دو کشور در یک دهه گذشته پایین تر از دو میلیارد دلار بوده هست. اساسا این رابطه تجاری خود بیان گر آن است که دو کشور روابط استراتژیک ندارند. در حالی که اگر مقایسه کنیم، روسیه و ترکیه که راجع به بسیاری از پرسشها بین المللی و منطقه ای ممکن است با هم اختلاف نظر داشته باشند، روابط تجاری ارزش در سالهای گذشته بین 30 تا 40 میلیارد دلار در نوسان بوده هست. این عنوان نشان می دهد که روابط آنکارا و مسکو نسبت به پایتخت کشور عزیزمان ایران و مسکو مستحکم تر است.
در حال حاضر روابط کشور عزیزمان ایران و روسیه به رغم همکاری هایی که دو کشور در حوزه‌های متفاوت دارند در قالب روابط استراتژیک قابل تعریف نیست. اگر به روابط دو کشو
بهمن ادامه می دهد: سطح تعامل فرهنگی و اجتماعی هم بین کشور عزیزمان ایران و روسیه نیز در ابعاد پایین تری قرار دارد؛ به گونه ای که نه ایرانی ها روسیه را به درستی می شناسند و نه روس ها تصور درستی از کشور عزیزمان ایران و نقش منطقه ای این کشور دارند. در سطوح سیاسی نیز همین امر حاکم هست. به رغم آنکه دیدارهای سیاسی بین کشور عزیزمان ایران و روسیه همچنان برقرار بوده ولی واقعیت این است که این تعاملات در سطحی نیست که بتوانیم رابطه پایتخت کشور عزیزمان ایران و مسکو را در یک رابطه استراتژیک دسته بندی کنیم. تنها حوزه ای که در روابط کشور عزیزمان ایران و روسیه پیشرفت داشته همکاری های دو کشور در بعضی پرونده ها، مثل مساله سوریه بوده است که توانسته بسیاری معادلات منطقه ای و بین المللی را دستخوش تحول قرار دهد. با این حال این همکاری را نیز نمی توان نشانه ای از استراتژیک شدن روابط دو کشور دانست. ما زمانی می توانیم روابط روسیه و کشور عزیزمان ایران را استراتژیک بدانیم، که روابط دو کشور در همه ابعاد اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، نظامی و امنیتی گسترش پیدا کند. در حالی که چنین چیزی نبوده و نیست. ولی روابط کشور عزیزمان ایران و روسیه این توانایی را دارد که به سطح استراتژیک برسد. با این حال موانعی بسیار زیادی هم بر سر راه استراتژیک شدن این روابط وجود دارد.
باید از چنگ گذشته گرایی تاریخی رها شویم
آیا روابط کشور عزیزمان ایران و روسیه استراتژیک است؟
این کارشناس پرسشها روسیه اعتقاد است: اگر قرار باشد کشوری جهت رابطه با کشور دیگر صرفا پرسشها تاریخی را در نظر بگیرد هیچ کشوری نباید با کشور دیگر رابطه داشته باشد. در پرونده تاریخی همه کشورها دوره های تخاصم، جنگ و درگیری وجود دارد. این عنوان نیز در مورد روابط کشور عزیزمان ایران و روسیه مساله مهمی هست. چه کارشناسان سیاسی، چه نخبگان تصمیم گیرنده و چه توده های مردم درگیر یک نوع گذشته گرایی در مورد تاریخ روابط کشور عزیزمان ایران و روسیه بوده اند و نتوانسته اند از چنگ این گذشته گرایی رها شوند. ولی شرایط و تحولات منطقه ای و بین المللی نسبت به 100 یا 50 سال پیش عوض کردن کرده هست. نه روسیه امروز سیاست و اهدافی را که در گذشته به دنبال آن ها بود، دنبال می کند و نه کشور عزیزمان ایران در موقعیت ضعف گذشته خود قرار دارد.
ایران اکنون به عنوان کشور مهم در سطح تخولات منطقه آشنا می شود که تاثیرگذاری جهانی دارد. از این حیث ماهیت روابط کشور عزیزمان ایران و روسیه متتفاوت از آن چیزی است که در تاریخ روابط دو کشور دیده ایم. مضاف بر این با فروپاشی شوروی مساله نه شرقی نه غربی نیز از بین رفت. این شعار با توجه به رویارویی دو قطب شرق و غرب طراحی شده است بود و این شعار امروز فی نفسه موضوعیت ندارد. البته قرار هم نیست سیاست کشور عزیزمان ایران در قبال روسیه به گونه ای باشد که مسکو بر کشور عزیزمان ایران تسلط داشته باشد یا بخواهد منافع خود را به صورت یک جانبه علیه کشور عزیزمان ایران پیش ببرد. به این ترتیب دو کشور می توانند در حوزه های متفاوت با همدیگر تعامل برابر داشته باشند. ولی لازمه این همکاری ها این است که گذشته گرایی تاریخی از بین بردن شود. اگر قرار بود این گذشته گرایی در سایر کشورها نیز وجود داشته باشد، آلمان و فرانسه دو متحد نیرومند و نگهدارنده اتحادیه اروپا نبودند. در حالی که در جریان جنگ جهانی، آلمانی ها پایتخت فرانسه را اشغال کرده بودند.
بهمن اعتقاد است: این نگاه در مورد روابط کشور عزیزمان ایران با غرب نیز تا حد زیادی تلطیف شده است هست. کشور عزیزمان ایران قراردادهای متعددی با فرانسوی ها در حوزه های نفت وگاز امضا می کند که گاهی آنها زیر قول خود می زنند، ولی در عین حال کسی فرانسوی ها را متهم نمی کند که خیانت کرده اند. ولی اگر در یکی از قرارداد های کشور عزیزمان ایران و روسیه چالش کوچکی اتفاق بیفتد، عنوان بزرگ می شود و به خیانت، بدعهدی یا معامله بر سر کشور عزیزمان ایران تعبیر می شود.
واژه های کلیدی: ایران | روسیه | همکاری | ایرانی | اخبار سیاست خارجی
دانلود فایل ها
توجه: ممکن است تمام لینک های دانلود به دستور مقام قضایی حذف شده باشد...
